donderdag 30 oktober 2008

Op een bewoond ei-eiland...

Of alle dagen daar fijn gaan zijn zullen we binnenkort wel merken vermoed ik :)

Overmorgen laden we al onze spulletjes in een huurbusje en karren we naar Nesodden, een schiereiland dat begint ongeveer ter hoogte van Drøbak en met z'n neus de hoogte inwijst tot bijna aan Oslo centrum. Het huisje dat we de komende zes maanden gaan bezetten ligt niet zo ver van de kaai, waarna het een kleine 20 minuutjes varen is voor je uitstapt op Aker Brygge, de centrale wandel- en winkelkaai van Oslo. Jammer genoeg zijn er nog een boel mensen die het best geschikt vinden op dat schiereiland, dus onbewoond is het niet... Daarvoor zullen we richting noorden moeten trekken, waar je dan weer niet echt de mogelijkheid hebt om met je billen bloot kokosmelk te drinken. :) Ben evengoed tevreden met de woonplaats die we nu hebben gevonden - niet in het centrum van de grote boze stad, maar toch ook niet al te ver van de positieve eigenschappen van diezelfde plek.

Mijn werk op de Ambassade is voorgoed afgelopen sinds twee weken (driewerf hoera!). Na drie keer toegeven aan de vraag van de Ambassadeur om langer te blijven, heb ik 15 oktober mijn poot stijf gehouden toen hij weer met het indecent proposal kwam om toch nog een maand, of twee, ofzo, te blijven. Dit kwam omdat hij begin oktober twee vervangsters had gevonden, eentje voor mijn taak, en eentje voor die van mijn collega die ook was vertrokken 1 oktober. De vervangster van mijn collega, die twee dagen opleiding kwam volgen, haakte af en zei dat ze niet geïnteresseerd was, waardoor mijn vervangstertje er dus alleen voor kwam te staan. Het voorstel van de ambassadeur voor mij betekende dat ik 2-3 jobs, wachttelefoon tijdens de avonden en weekenden plus verdere opleiding voor mijn vervangster zou accepteen voor hetzelfde minimumloon waar ik in februari mee begon. Dat heb ik dus beleefd geweigerd, hoewel met bezwaard hart voor het meisje dat mijn job kreeg..

Intussen ben ik ergens anders begonnen, het bleek niet zo heel erg moeilijk te zijn om iets anders te vinden, dus nu zit ik bij het onthaal en registratie van Oslo Volwassenenonderwijs. Heeeeeeel weinig werk, voor hetzelfde loon :) Vrij gezellige werksfeer, met veel buitenlanders zoals mezelf. Een ideale mogelijkheid dus om mijn noors te verbeteren en binnenkort misschien iets interessanters te vinden.

Wat me treft bij dit werk, en m'n vorig werk, is de non-functionaliteit van de bureaucratie. Mensen worden aangemoedigd om lui en onwetend te blijven in hun job, zodat ze alle idiote, onlogische regeltjes gewillig slikken die een andere onwetend bureaucraat heeft verzonnen in zijn/haar zucht naar een sprankeltje macht dat hen ontbreekt over hun eigen bestaan. Daarmee sturen ze de mensen die ze zouden moeten bijstaan in hun 'zoektocht doorheen de ondoorgrondelijke wegen der bureaucratie' in kringetjes rond, met een zelfgenoegzaamheid waar ieder ander van spuwt.
In dit opzicht doe ik m'n werk dus wel graag: ik krijg weerom de mogelijkheid om de misluktheid van ons systeem van binnenuit te bekritiseren. :D

Leuk detail waar ik enkel om kan gniffelen: als anti-bureaucraat en met enkel werkervaring in bureaucratie, kan ik mezelf prijzen met de wanorde die ik op de Ambassade heb achtergelaten. De zelfgenoegzaamheid van het subsysteem bleek behoorlijk afhankelijk van mijn kunde en verantwoordelijkheidsgevoel, en ik mag hopen dat het kaartenhuis binnenkort nog verder ineenzakt... Rebel without a cause??? :o)

Gister viel de eerste sneeuw in Oslo, en wit zacht tapijtje over de wereld. Het bleef jammergenoeg maar een paar uurtjes liggen, en nu is het terug regen en regen. De dagen worden ook snel korter, en ik zou dit jaar eigenlijk graag naar het noorden trekken om het noorderlicht eindelijk met eigen ogen te zien. We zullen zien in hoeverre dit haalbaar is onder de gegeven omstandigheden.

That's all folks, later meer!

Lieve groetjes xxxx