donderdag 4 september 2008

Eindelijk......

Terug een blogje van mij. Mijn oprechte excuses voor het onvergeeflijk lange uitblijven van een teken van leven, maar... ik leef nog!! :)

Mijn leventje heeft weer een paar abrupte wendingen genomen, gaande van Tomek en ik die terug samenzijn na een paar maanden apart, tot het opzeggen van werk en woning en als logisch gevolg: verhuizen en nieuw werk...

Bij het begin beginnen is de boodschap, maar wat er sinds mei allemaal is gebeurd... al slaan jullie me dood, het zal ongetwijfeld een boel geweest zijn but I...
Tomek is vanaf juli in Kristiansand gaan werken, maar had het daar al gauw bekeken, en zei na een maand al op, op hetzelfde moment dat ik op de Ambassade meedeelde dat ik niet wenste voor hun karretje gespannen te worden en dus mijn ontslag gaf. Dubbele job voor Noors hongerloon? Mij niet gezien. Normaalgezien zou ik tot eind september werken, Tomek tot eind augustus. Hij heeft zich daaraan gehouden, en is sinds 1 september bij mij in Oslo. Ik heb me laten overhalen - ook uit egocentrisch praktisch oogpunt - om tot half oktober te blijven op de Ambassade.
Over twee weken gaan Tomek en ik echter verhuizen uit Oslo. We zijn, na een boel mogelijkheden overwogen te hebben zoals Trondheim, Hamar, Tønsberg en andere, terecht gekomen in Østfold. Dat is de Noorse provincie die gelegen is tussen Oslo en Zweden, de strook langs de Oslofjord dus die in het zuiden en oosten grens aan ons buurlandje. Het plaatsje waar we zullen wonen heet Råde, niet ver van Fredrikstad en Moss, maar erg landelijk. En vlakbij de Zweedse grens, dat betekent goedkope boodschapjes! We hebben er een vrij centraal gelegen huis (voor zover dat kan in een landelijke gemeente.. na ja) met grote tuin gevonden voor ons en onze beestjes waar we als we willen over twee weekjes al in kunnen. Dit meisje is dus behoorlijk tevreden over de gang van zaken in haar nieuwe thuislandje tot nu toe :)

Ondertussen druk op zoek naar ander werk, met in m'n achterhoofd nog steeds mijn plannen om met mijn kledingontwerpen aan de slag te gaan. Maar op dit moment nog realistisch genoeg om te beseffen dat eerst de huishuur betaald moet worden en boterhammetjes op de plank. Een groot stuk van mijn dromen is intussen al uitgekomen, ik ga daar op dit moment dankbaar en tevreden mee zijn. Hopelijk brengt de toekomst nog meer vervulling... :)

Wat ook een handigheidje zal zijn, is dat we over twee weken ook terug de trotse eigenaartjes gaan zijn van onze eigenste Belse mobiel. Die op vier bandjes wel te verstaan. Ja, die in die afschuwelijk groene kleur! maar hij rijdt tenminste. :) De auto's hier in Noorwegen zijn schandalig duur. Een wagen zoals de onze, dus van meer dan tien jaar oud, kost hier evenveel als toen wij hem kochten vijf jaar geleden. Dat inziend, vonden we het eigenlijk toch logischer om ons oude brikje hier binnen te slepen en nog een paar jaartjes aan onze samenwerking toe te voegen. Corolla ging akkoord, dus gaat Tomek hem volgende week ophalen.
Verder... ja alles heeel heeel praktisch op dit moment in mijn bolletje. Organiseren, rekenen, zoeken naar informatie en werk en noem maar op. Hopelijk gaat die praktische golf over een maandje terug liggen en kan ik me terug aan mijn creatieve bezigheden wijden. Tegen dan in mijn eigenste atelier! Wie had dat kunnen denken twee maanden geleden, dat we toch zouden vinden wat we zochten: een huis dat groot genoeg was voor dieren, kinderen en naaiateliers, met een tuin en een gigantisch natuurgebied achter de deur, en de fjordenstranden op tien minuten rijden..? Doowadidididamdididoooooo :D

Lieve groetjes voor iedereen en hopelijk tot snel horens! De volgende blog zal niet zolang op zich laten wachten, ervan uitgaand dat we over een maand internet thuis hebben en ik dus niet telkens sneaky mijn internetverplichtingen op werk moet vervullen ;)

xxxOstaraxxx