Engler i sneen

Het schijnt me toe dat ik niet te klagen heb over de gang van zaken hier... :)

Normaal gezien zou ik pas maandag bericht krijgen van de ambassade, maar donderdagochtend hingen ze al aan de lijn (ik lag nog diep in slaap...): ze zouden me graag de job aanbieden, als ik nog geïnteresseerd was. Tja, ik was toch wel best geïnteresseerd, natuurlijk =) Dus diezelfde ochtend nog op stap richting ambassade, papieren getekend, kennis gemaakt met toekomstige collega's en opdrachten gekregen voor de rompslomp van mijn officiële vestiging in Noorwegen. Ze waarschuwden dat er problemen konden zijn met verblijfsvergunning enzo, omdat ik bij een ambassade zou gaan werken, maar toen ik gisteren dus al die heilige huisjes ging bezoeken bleek daar niks vanaan.
Normaal gezien zou ik een tijdelijk nummer krijgen, tot een verblijfsvergunning zou aanvragen, maar toen bleek dat de betreffende instantie het wel ok vond om me ineens een noors persoonsnummer te geven, hetgeen je normaal pas krijgt wanneer je verblijfsvergunning is goedgekeurd. Hartstikke fijn, want dat maakt alles veel gemakkelijk en nu hoef ik in de toekomst niet nog een keer af en aan te lopen om een persoonsnummer te regelen.
Een verblijfsvergunning was ook géén probleem, 'kom dit formulier maar afgeven met twee foto'tjes en een bewijs van je werkgever, en dan krijg je binnen vijf dagen bericht dat je pas klaarligt'. Dat gaat wel érg gemakkelijk he! Maar zoveel te beter... :)

Dus nu ben ik helemaal relaxed: woonplaats, werk, verblijfsvergunning, alles pico bello in orde. Gevolg is dat mijn naaimasjientje nu dus terug in vol ornaat op mijn klein bureautje staat en intensief wordt gebruikt, na een maand in de vergetelheid, hehe.

toedeltjes!